Hjoli, hjoli...

Phju, eg a sko eftir ad vera i godu formi eftir veturinn. Nu thegar vid erum flutt i ibudina nidri i bae, sem er reyndar alveg a hinum enda baejarins fra Sörängen, tha tekur u.th.b. 20 min. ad hjóla í leikskola og skolann minn. Thad er bara gott mal, serstaklega nuna, thegar fallegt haustvedur maetir manni a morgnanna, en eg a nu sjalfsagt eftir ad bölva eitthvad seinna i vetur thegar eg berst vid hellidembur eda hörkufrost (veit ekki alveg hvada vedri madur ma eiga von a herna). Og svo a eg lika eftir ad prufa hjolavagninn, thad er sjalfsagt ekkert grin ad hafa hann a eftir ser upp brekkurnar herna.

Annars erum vid komin a fullt i oliumalun i skolanum. Mer lidur svolitid eins og mer hafi verid hent ut i djupu laugina an thess ad kenna mer sundtokin. En madur laerir vist mest og best a ad gera hlutina. Eitt af verkefnunum okkar er ad mala landslag sem tulkar karakterinn okkar, sem sagt sjalfsportrett i formi landslags. Ég er ad hugsa um langa og mjoa mynd, med fjollum og vidattu, sjalfsagt ekki skritid ad islendingur hafi thessa mynd i huganum.